Vakantie voorbij

Zo, de afgelopen weken stonden vooral in het teken van kleine klusjes en gerommel in de marge. Geen grootse verbouwingen of spectaculaire mijlpalen, maar wél dat soort werkzaamheden die stiekem toch meer tijd opslokken dan je denkt. Je kent het wel: je begint ergens aan, denkt ‘dat is zo gedaan’, en drie uur later sta je nog steeds met een schroevendraaier in je hand.

Een groot deel van de tijd ging zitten in elektra. Stopcontacten verplaatsen, lampen ophangen, schakelaars aansluiten… het lijkt misschien eenvoudig, maar ik heb inmiddels wel geleerd dat elektriciteit altijd nét wat meer voeten in de aarde heeft. Het goede nieuws is dat het resultaat mag worden gezien. Het huis voelt steeds meer als een thuis. Daarom dit keer ook wat sfeerfoto’s erbij: het warme licht van de lampen geeft de ruimte echt een gezellige uitstraling. Je merkt pas hoe belangrijk verlichting is, als je ziet hoe het de hele atmosfeer verandert.

Vorige week woensdag hadden we voor het eerst vrienden te gast om mee te eten. Een bijzonder moment, want het was de vuurdoop voor onze nieuwe leefruimte. En wat een succes! We zaten heerlijk aan tafel, genoten van het eten en de gezelligheid, en bleven ons verbazen over hoe groot en ruim alles eigenlijk is. Soms vergeet je dat zelf, omdat je er dagelijks middenin zit, maar als je het door de ogen van anderen ziet, besef je pas hoe bijzonder het is.

Ook de sportzaal kreeg de nodige aandacht. De computerhoek is opgeschoond en de verlichting aangepast, zodat alles weer fris en overzichtelijk oogt. Dat moest ook wel, want daar wordt hard gewerkt aan de voorbereidingen voor Het Spel. Wat dat precies is? Tja… daar moet ik jullie nog even in spanning over laten. Wat ik wél kan verklappen, is dat het alles met muziek te maken heeft. Het project zit inmiddels in de laatste testfase, en iedereen die het tot nu toe heeft mogen uitproberen, is laaiend enthousiast. Binnenkort vertel ik daar uitgebreid meer over, want dat verdient een apart verhaal.

Maar goed, er is ook genoeg praktisch werk dat op ons wacht. Morgen gaan we echt de handen uit de mouwen steken en beginnen we met de doucheruimte. Eerst moet alles leeggehaald worden, zodat we de aan- en afvoerleidingen kunnen leggen. Daarna komen de wanden en als laatste de vloer. Het plan is om dit eind september klaar te hebben. Vervolgens staat in oktober de slaapkamer en de kastenkamer op het programma. Als dat lukt, kunnen we eindelijk verhuizen naar dit deel van het huis. In november pakken we als afsluiter nog de entree en de hal aan. Als die klaar zijn, kunnen we zeggen dat het grootste deel achter de rug is.

En dan is er nog het jaarlijkse houtproject. Want zonder hout geen warmte in de winter. Volgende week moeten we beginnen met kloven, zodat we de voorraad tijdig op orde hebben. Het hout van de buurman hebben we al opgehaald, maar dat is natuurlijk nog maar stap één. Zometeen eerst ons hout kloven en vervolgens naar ons toe krijgen. Daarna begint het werk nog een keer: zagen, kloven en stapelen zodat alles ook daadwerkelijk in de kachels past. Het blijft een zwaar, tijdrovend klusje, maar ook eentje waarvan je weet dat je er straks, op koude avonden bij de kachel, dubbel en dwars plezier van hebt.

Het is soms best veel, al die dingen die tegelijk op ons bordje liggen. Maar eerlijk gezegd vinden we het ook leuk om zoveel verschillende taken af te wisselen. De ene dag ben je bezig met elektriciteit, de volgende dag met hout, en daarna weer met een compleet nieuwe kamer. Dat houdt het verrassend en maakt dat er altijd wat te vertellen valt.

In de komende weken zal ik dus zeker weer van me laten horen. Dan zijn er hopelijk alweer meer zichtbare vorderingen te melden en misschien ook wat spannende onthullingen over Het Spel. Voor nu laat ik het hierbij. Genoeg gedaan, genoeg plannen, en vooral: genoeg om naar uit te kijken.

Groeten,
Theo

Views: 2